ජායාරූපගත කිරීමක දී මානනයේ වැදගත්කම

          ජායාරූපගත කිරීමකදී මානනය හෙවත් Aiming යනු රූපය ගන්නා ආකාරය තිරණය කිරීමයි. මේ අනුව පුද්ගලයා ජායාරූපයක් ගැනිමට ප‍්‍රථමව එය ගන්නා ආකාරය සිතා බැලිය යුතුය. මෙය ආකාර දෙකකට සිදු කළ යුතුය. එනම්,

• කැමරාවේ පිහිටුම
• කැමරාවේ සිරස්, තිරස් ආනතභාවය

යනාදි යයි.

          කැමරාවේ පිහිටුම යනු දෘෂ්ටි කෝණ යයි. අප ජායාරූපයක් ගැනීමේ දී විවිධ කෝණ භාවිතා වේ. මෙම දෘෂ්ටි කෝණය ජායාරූපයේ සාර්ථක, අසාර්ථක භාවයට බොහෝ සෙයින් බලපෑම් කරන ලද්දකි. මේ අනුව ජායාරූපගත කිරීමක දී ප‍්‍රධාන වශයෙන් කෝණ වර්ග 3ක් පවතී.

• උස්කෝණි රූප / High Angel 

          උස්කෝණි රූප යනු හොඳින් වටපිටාව ස්ථානගත වන රූප වේ. පිහිටිමක්, සැලැස්මක් පෙන්වීමට මෙම කෝණය බොහෝ විට භාවිත වේ. මෙහි පෙනී සිටින්නා පහළ ද, ජායාරූපය ගන්නා පුද්ගලයා ඉහළ ද සිටී.

උදා- සිතියම්

• ඇස් මට්ටමේ රූප

          නිතර දකින හුරුපුරුදු රූප ඇස් මට්ටමේ රූප වේ. මිත‍්‍රත්වය. සමානාත්මතාව බඳු රූප මේ ඔස්සේ පෙන්නුම් කරයි. රූපවල අතිශෝක්තියක් නොමැත. මෙහි දී පෙනී සිටින්නා සහ ජායාරූපගත කරන්නා යන දෙදෙනාම එකම මට්ටමේ සිටී.

• පහත් මට්ටමේ රූප / Low Angel

             මෙහිදී පෙනී සිටින්නා ඉහළ ද. ජායාරූපගත කරන්නා පහළ ද සිටී. අරමුණේ ප‍්‍රතාපවත් බව, හැඩි දැඩි බව පෙන්වීමට මෙම රූප ගනී.

උදා- පිළිම, පිළිරු

යනාදි යයි.

            කැමරාවේ සිරස්, තිරස් ආනතභාවය යනු ජායාරූපය ගැනීමේ දී කැමරාව තබා ගන්නා ආකාර යයි. මෙය රූපයට ගැලපෙන ආකාරයට තබා ගැනීම කළ යුතුය. නැතහොත් අරමුණ විකෘති විය හැකිය.